چند عکس بدون شرح

[+] نوشته شده توسط سیاوش در 14:35 | |

فکر خوب.....

فکر خوب ، معمار و آفریننده است . افکار آدمی سازنده زندگی اوست . همچنین فکر خوب ،

وجه تمایز بین انسان و حیوان است . سپردن اندیشه ها و آرزوها به مغز و ایجاد فرصت لازم

برای برسی یکایک آنها نیروی شگفت انگیزی در پی خواهد داشت .به قول امرسون هر انسانی

حاصل تفکرات روزانه خویش است . اندیشه و تفکرات پشتوانه ای بزرگ در سراسر حیات بشرند

و به قول پاسکال ، انسان بی اندیشه و تفکر به ماده ای بی روح می ماند . پس سعی کنیم همچون

اسفنج که آب را جذب می کند ، ما هم افکار خوب را جذب کرده ، آن را در خدمت هدف خویش و

هر دو را در خدمت موفقیت خود قرار دهیم .

[+] نوشته شده توسط سیاوش در 13:40 | |

تنها

امشب هم باز می بینم که تنهایم

خودم هستم  ، خودم تنها

و دنیایم مگر از سرزمین دیگری دل دار بفزستد

که این جا کس نمی بینم

نه امروز و نه فردا

 *

ولی  ، آری ،  یقین ،  دنیای من

فردا رسد از راه

و خواهی دید

هر کس تجربت را ، ذره ای  ، تا سرکشد دنیا

من و او و تو و ما ، جمله ذراتیم

سرگردان این هستی

که شاید هم اهورایی دگر

روزی تو وما را ، به خود خواند

*

بگرد ای چرخ

چرخیدی و من از چرخ افتادم

ولی بهر علاج من ، فرستادی تو سیادی

که من گشتم شکار او

و اکنون نیز « من هستم »

 *

چه خواهی گفت بعد از این مرا؟

ای آدم جسته

که من صیاد و تو صیدی

فدایت ، هر چه بادا باد

[+] نوشته شده توسط سیاوش در 1:22 | |

چند شعر پر معنا

۝ از سينه تنگم دل ديوانه گريزد
ديوانه عجب نيست كه از خانه گريزد

۝ عاشقي پيداست از زاري دل
نيست بيماري چو بيماري دل

۝ روزاحباب تو نوراني الي يوم الحساب
روزاعداي تو ظلماني الي يوم القيام

۝ ديوانه كرد آرزوي وصل او مرا
از سر برون نمي‌رود اين آرزو مر

۝ گفتمش نقاش را نقشي بكش از زندگي
با قلم نقش حبابي بر لب دريا كشيد

۝ آنكةعاشقانةخنديدخندهاي منودزديد
پشت پلك مهربوني خواب يك توطئةميديد

[+] نوشته شده توسط سیاوش در 17:34 | |

شرح جلوه

ديــــــــــده‏اى نيست نبيند رخ زيبــــــــــــاى تو را            نيست گـوشى كه همى‏نشنود آواى تو را

هيچ دستـــــــــى نشـــــــــود جز بر خوان تو دراز           كـــس نجويد به جهـــــــان جز اثر پاى تو را

رهرو عشقـــــــــم و از خــــــــــرقه و مسند بيزار           به دو عالـــــــــــم ندهم روى دل آراي تو را

قامت ســــــــرو قـــــــــــــدان را به پشيزى نخرد            آنكه در خــــــــــــواب ببيند قد رعناى تو را

به كجا روى نمـــــــايد كـــــــــه تواش قبله نه‏اى؟           آنكه جويد به حـــــــرم، منزل و ماواى تو را

همه جـا منزل عشق است؛ كه يارم همه جاست          كور دل آنكــــه نيابد به جهـــان، جاى تو را

بــــــا كـــــه گويم كه نديده است و نبيند به جهان           جــــــز خم ابـــــرو و جز زلف چليپاى تو را

دكـــــــه علـــــــم و خرد بست، درِ عشق گشود            آنكه مى‏داشت به سر علّت سوداى تو را

بشكنــــــم اين قلـــــــم و پـــــــاره كنم اين دفتر            نتـــــوان شـــــرح كنم جلـــــوه والاى تو ر

[+] نوشته شده توسط سیاوش در 17:30 | |